अजिबात तिखट नसणारी ही मिरची हल्ली लाल-पिवळ्या तसंच केशरी-हिरव्या रंगात मिळते

अळीव म्हणजे थंडीतला खुराक आणि बाळंतिणीचं खाणं हे समीकरण आपल्याला माहीत आहे. लोहाने समृद्ध असलेल्या अळिवात कॅल्शियम, बीटा कॅरोटिन आणि प्रथिनंही असतात.

सुक्या मेव्यामध्ये सर्वात लोकप्रिय म्हणून काजूची गणना होऊ शकते. बालकांपासून ते वयोवृद्धांपर्यंत काजू सर्वानाच आवडतो.

कुट्टू हे धान्य नसून एका वनस्पतीच्या त्रिकोणी आकाराच्या बिया आहेत. महाराष्ट्रापेक्षा ते भारताच्या इतर अनेक प्रांतांत उपवासासाठी वापरलं जातं.

बेसिल ही वनस्पती तुळशीच्या कुटुंबातली असून तिलाही ताजा सुगंध असतो

रताळ्यात फॅट नाही, कोलेस्ट्रोल नाही आणि पचायला हलकी आहेत.

भरपूर फायबर, लोह, फॉस्फरस, फॉलेट आणि मॅग्नेशियम असलेले हरभरे लगेच ऊर्जा देतात.

वैदिक काळापासून तीळ आणि तिळाचे तेल यांचे महत्त्व सर्वानी मान्य केलेले आहे.

दुधीच्या गुणधर्माच्या या भाजीत कॅलरीज कमी आणि चोथा भरपूर असल्यामुळे वजन कमी करण्यासाठी खावी.

काजूची फळं पिवळी, केशरी रंगाची असतात आणि काजू बी मात्र फळाखाली लटकत असते

चिंचेत टार्टरिक अ‍ॅसिड आहे, जीवनसत्त्व ‘अ’ आणि ‘क’ असून कॉपर, पोटॅशियम, आयर्न आणि कॅल्शियमही आहे.

गवार ही भाजी फारशी लोकप्रिय नाही. पण मधुमेही व्यक्तींनी मात्र गवार अवश्य खावी.

लाल भोपळा ही एक अतिशय टिकाऊ आणि स्वस्त आणि बीटा कॅरोटिनचा पुरवठा करणारी भाजी आहे.

कुठलाही चाटचा पदार्थ म्हटला की तो पुदिन्याशिवाय होत नाही.

खारीक ही खजुराची बहीण असली तरी स्त्रियांच्या आरोग्यासंबंधात तिचं स्थान विशेष आहे.

बार्ली हे धान्य आपल्या आहारात क्वचितच वापरलं जातं

शेवग्याच्या शेंगा, पानं, फुलं या सगळ्यांचा भाजीत वापर करतात

अळकुडय़ा शिजल्या की थोडय़ा बुळबुळीत होतात. अळकुडय़ांचीही भाजी प्रसिद्ध आहे.

केळफुलाची भाजी निवडायला किचकट

अजूनपर्यंत तरी एकाही बडय़ा आंतरराष्ट्रीय उद्योगानं चीनविषयी काही नकारात्मक भाष्य केल्याचं दिसलेलं नाही

टाळेबंदीचा (लॉकडाउन) दुसरा टप्पा ३ मे रोजी संपेल. त्यानंतर काय, याबाबत चिंतेचे, संभ्रमाचे वातावरण आहे

आपल्याकडेही लघुउद्योजकांसाठी केंद्र सरकारकडून काही मदत योजना जाहीर केली जाणार असल्याची वदंता कानावर येते.

करोनाची साथ आल्यापासून ही अलीएक्स्प्रेस भलतीच सुसाट धावतीये.

‘पेरिप्लस ऑफ द इरिथ्रियन सी’ या ग्रंथात त्या काळातील नऊ महानगरे दिलेली आहेत.

सार्वजनिक बांधकाममंत्री (सार्वजनिक उपक्रम) एकनाथ शिंदे यांनी ‘लोकसत्ता’ला दिलेली विशेष मुलाखत.

विदेशी गुंतवणुकीत महाराष्ट्र नेहमीच पहिल्या क्रमांकावरील राज्य राहिले.

ओरिसानं हिवतापात आजारी पडणाऱ्यांच्या संख्येत थेट ९० टक्क्यांनी कपात करून दाखवलीये.

ब्लुमबर्गच्या मते भारतात ही रुग्णवाढ होतच राहणार. कारण १३० कोटींच्या या देशात अजूनही पुरेशा चाचण्याच केल्या जात नाहीयेत.

अर्थविषयक लेखक व बँकिंग क्षेत्रातील तज्ज्ञ माधव दातार यांचे निधन २९ एप्रिल रोजी झाले. त्यानंतर त्यांच्या सहप्रवासी सुहृदाची ही नोंद..

सध्याच्या काळात पुन्हा विज्ञानाचं भान देणारं चिंतन..

टाळेबंदीच्या निमित्ताने शाळा आणि खासगी शिकवणी वर्ग विद्यार्थ्यांवर ऑनलाइन शिक्षणाचा भडिमार करत आहेत.

तथागत बुद्धांनी काही वेगळा सामाजिक संदेश दिला आहे का, असा डॉ. आंबेडकर यांचा प्रश्न आहे.

पौर्वात्य देशांमध्ये करोनाबाधितांचे प्रमाण आणि मृत्यूंची संख्या बऱ्याच अंशी कमी आहे. असे काय उपाय केले आहेत पूर्वेकडच्या देशांनी?

लग्न हा प्रकारच मुळी अंतर कमी करण्याचा.. पण करोना नेमका या मार्गाच्या तोंडावरच येऊन बसला. सगळेच मार्ग बंद.

रेमडेसिवीर या औषधास करोनावरचं प्रभावी औषध म्हणून एकदाची मान्यता मिळाली

सर्वसाधारणपणे आरोग्य, औषध हे मुद्दे राजकारणाच्या पलीकडचे असतात असे आपण मानतो. पण वास्तव किती वेगळे आहे

काही शाळा आणि संस्था यांनी आत्तापासूनच ऑनलाइन अभ्यास सुरू केला आहे.

साथीच्या आजारात तुलनेनं ताज्या असलेल्या एबोलाची लस तयार होईपर्यंत पाच वर्ष लागली.

जगातले वैद्यकतज्ज्ञ गेली तब्बल ४० वर्ष झगडतायत. पण या आजाराला रोखणारी लस अजूनही काही तयार होऊ शकलेली नाही.

कोविड रुग्णांची झपाटय़ाने वाढणारी संख्या लक्षात घेऊन देशात आता १७ मेपर्यंत टाळेबंदीचा तिसरा टप्पा लागू करण्यात आला आहे.

स्टायरिन द्रव हा इथेनीलबेन्झीन, व्हिनायल बेंझीन, फेनिलीथीन नावानेही ओळखला जातो.

रु. २,२५,००० कोटी! इतका खर्च आहे करोनाची लस तयार करण्यासाठी. तोदेखील सुमारे. म्हणजे यात वाढच होण्याची शक्यता.

संधिवात, अंगावरच्या चट्टय़ांचा त्वचाविकार (सोरायसिस), हेपटायटिस-सी म्हणजे विशिष्ट प्रकारची कावीळ, एबोला, पचनसंस्थेचा विकार..

काल अगदी दिवसभर कमालीचे उकडत होते. अंगाची लाही लाही होणे म्हणजे काय ते चांगलंच कळलं. उकाडय़ाने जीव अगदी हैराण होऊन गेला होता.

माझा तिरस्कार, धिक्कार, आणि माझ्यावर अविश्वास दाखविणाऱ्या नजरा माझा नेहमीच पाठलाग करत असतात. कारणपरत्वे त्या परत दिसताच मला अस्वस्थ करून सोडतात.

आपणही काहीतरी लिहावे अशी ऊर्मी अनेकदा येते, पण या ऊर्मीने कधी कधी माझी चांगलीच फजिती केल्यामुळे बेत पुढे ढकलला जात असे.

बाहेर धुवाधार पाऊस पडतोय. सगळीकडे मस्त गारवा आहे. अशा वेळी समोर हवी गरमागरम कांदाभजी आणि हातात हवा वाफाळत्या चहाचा कप.. तुम्हालाही असंच वाटतं ना?

सुमारे ३५ वर्षांपूर्वीची गोष्ट, नोकरीनिमित्त बोरीबंदर, मुंबई इथे रेल्वेने जायला लागायचे. त्या वेळी प्रथम वर्गात एवढी गर्दी नसायची. त्या दिवसांचा प्रसंग अजून मला आठवतो.

आपले ईप्सित साध्य करण्यासाठी, सकृद्दर्शनी सरकारवर धाक निर्माण करण्यासाठी राबविली जाणारी...

आज भाजी आणण्याचा टर्न माझा होता. मंडईत जाताना धक्काच बसला. म्हणजे नेहमी बसतात ते धक्के रस्ते नीट नसल्याने होते, पण हा धक्का नवीनच होता.