प्रभू रामचंद्रच त्यांचे सद्गुरू होते आणि रामाशिवाय त्यांच्या अंत:करणाला दुसरा काहीच विषय नव्हता.

अज्ञानाची पट्टी बांधूनच तर आपण जगत आहोत, ती पट्टी काढून खऱ्या दृष्टीनं पाहू लागलं पाहिजे

बुवा -खरंच सगळा जन्म असा धावण्यातच सरत आहे

‘मन गेले ध्यानी’बद्दल बोलता बोलता एकनाथ महाराजांचा हा अभंग का आला?

मुळात मन मावळणं, म्हणजे नेमकं काय, हे समजून घ्या! जन्मापासून हे मन देहबुद्धीनं व्यापलेलं आहे.

सद्गुरूंचं अखंड मनन, चिंतन, ध्यान आणि धारणा हा खरा निश्चळ सत्संग आहे, असं बुवा म्हणाले.

एकनाथी भागवतात सांगितलेला सगुणातून निराकारात जाण्याचा ध्यानमार्ग विठ्ठल बुवा उलगडून सांगत होते.

अचलदादा - तुकाराम महाराजांनीही सांगितलंय ना

हृदयेंद्र - निसर्गदत्त महाराजांची पाश्चात्य साधकांशी झालेली प्रश्नोत्तरं ग्रंथरूपानं उपलब्ध आहेत

मग हृदयेंद्र तुम्ही म्हणता त्याप्रमाणे ‘साधक’ तर झालो, पण खरी साधना होत नाही..

माजघर या शब्दाचा अर्थ घराचा मध्यभाग.. तिथं अगदी मोजक्या लोकांना प्रवेश असतो..

हृदयपरिवारीं कृष्ण मनोमंदिरीं। आमुच्या माजघरी कृष्ण बिंबे..

सगुणाची शेज निर्गुणाची बाज। सांवळी विराजे कृष्णमूर्ति।।

बुवांचं म्हणणं हृदयेंद्रला अगदी मनापासून पटलं.

अभंगाच्या चर्चेची अखेर जवळ आल्याच्या जाणिवेनं का कोण जाणे, हृदयेंद्र थोडा हळवा झाला..

समुद्रकिनारी फेरफटका मारून आणि मग न्याहरी करून सर्व जण दिवाणखान्यात स्थिरस्थावर झाले होते.

बुवांनी केलेला ऊहापोह हृदयेंद्रच्या मनाला भिडला. योगेंद्रही त्याच्याशी सहमत होत म्हणाला..

ब्रह्मभावात स्थिर व्हायचं असेल, तर श्रीसद्गुरूंशिवाय तरणोपाय नाही, असं अचलानंद दादा म्हणाले.

डॉक्टर नरेंद्र यांनी उत्सुकतेनं लिफाफा फोडला आणि पत्र वाचायला सुरुवात केली.

ज्ञानेंद्र आणि योगेंद्र या दोघांचा मजकूर वाचून झाल्यावर डॉक्टर नरेंद्र अंमळ थांबले.

कर्मेद्रचं पत्र अर्ध वाचून झालं तोच सेवाराम रिकामा ग्लास न्यायला आल्यानं थोडा व्यत्यय आला खरा.

या चार मित्रांची वाटचाल अद्याप सुरूच आहे. या अभंगधारेचा प्रवाह मात्र भावसागराला जाऊन मिळाला आहे..

जुन्या मराठी सिनेमात, हीरोच्या शर्टाचं बटण लावणे, दोरा दातांनी तोडणे. हे पराकोटीचं रोमॅण्टिक वाटायचं. असे सीनसुद्धा आता हद्दपार होत चालले आहेत नाही. तीन-चार छोटी छोटी कामं निघाली म्हणून सुई-दोऱ्याचा डबा काढला. एक बटण, दोन टिपा आणि एक काज दुरुस्त करायला अवघी दहा-बारा मिनिटं लागली.

मना तुझे मनोगत मला कधी कळेल का. तुझ्या परि गूढ सोपे कोणी, मला मिळेल का. सौमित्र

तंद्री लागली होती माझी. कुंडीतली रोपं.. रस्त्यावरची झाडं.. त्यातून झिरपणारा प्रकाश.. सूर मारून आलेले दोन पोपट.. बराच वेळ रुंजी घालणारं एक निळं फुलपाखरू.. काय काय दिसत होतं.. खांदे सैल झाल्यासारखे वाटत होते. पाठ टेकून निवांत बसले होते मी. अर्धा-पाऊण तास झाला आणि माझं घडय़ाळाकडे लक्ष गेलं.

सायकलिंग हा माझा जन्मसिद्ध हक्क आहे आणि तो मी बजावणारच. हल्ली ज्यात त्यात आवाहन करण्याची स्टाइल आहे त्यामुळे- तुम्हीही सायकलिंग करा. बघा. खरंच आनंद होईल खूप.अ आ आई- म म मका तसं माझ्यासाठी स सा सायकल आहे. हे काय अद्वैत आहे माझं सायकलीशी कोण जाणे. पण सायकल फार आपली वाटते मला. साधारण आठव्या वर्षी शिकले मी सायकल. आधी बरेच कम्पल्सरी हॉपिंग करावं लागलं.

‘साखरेचं खाणारे’ हल्लीच्या ‘डाएट’ जमान्यामध्ये मागे पडत चालले आहेत. मात्र चवीनं खाणाऱ्यांची गरज वाढते आहे. चवीबद्दल किती बोलतात ना लोक! म्हणजे बोलूच नये असं नाही. तरी किती बोलावं याला काही मर्यादा?

ख्रिस गेलच्या विक्रमी १७५ धावा आणि इतरही फलंदाज, गोलंदाजांचा आक्रमक खेळ बघता तक्रारीला जागाच नाही. उलट आपणही घरबसल्या क्रिकेटमुळे उत्कंठावर्धक मनोरंजनाचा आस्वाद घेतोय. मला अजूनही तो दिवस आठवतो. जेव्हा मुंबईत ठिकठिकाणी मोठमोठय़ा होर्डिगवर नुसती लाल रंगाची मिरची दिसायला लागली. मग त्याच्याखाली काही अक्षरं उमटली.

‘विसराळू विनू’ नावाचा एक धडा होता आम्हाला शाळेत असताना. धडय़ातली गोष्ट आता आठवत नाही, पण शीर्षक मात्र पक्कं लक्षात आहे. जवळजवळ ‘परफेक्शनिस्ट’ अशी जवळच्या मित्रमंडळींमधे माझी ख्याती आहे. आवडत्या माणसांचे वाढदिवस तर मला तोंडपाठ असतात. सदा-सर्वकाळ मी काहीतरी लक्षात ठेवण्यात बिझी असते.

शुक्रवार हा माझ्यासाठी व्हिवाचा-‘सो.कुल’चा वार असतो. आणि अर्थातच रीलीज होणाऱ्या माझ्या प्रत्येक नव्या सिनेमाचा. पण आजच्यापेक्षा काही मोठं कार्य, आनंदाचा उत्सव असूच शकत नाही. म्हणून आजचा हा २४ मेचा शुक्रवार माझ्या, तुमच्या व्हाईटलीलीचा आहे.

तिकीट काढावं लागत नाही ना चांगल्या सीटसाठी धडपड.. डोळे मिटले की मनोरंजन सुरू. की ‘मार्ग’दर्शन? निर्माण करण्यावर असते. म्हणूनच डू क्रिएट स्वीट ड्रिम्स..

माझ्या मुलीला अचानक ताप भरला. सासऱ्यांना वांद्रय़ाच्या- जसलोक (?) हॉस्पिटलला अ‍ॅडमिट करावं लागलं. घराची भिंत कोसळली.. मोठ्ठा अ‍ॅक्सिडेंट झाला. शेजारच्या बाईंनी जाळून घेतलं. ओढा आला. कुकरचा स्फोट झाला. नवरा पिऊन आला. त्यांनी मारलं. आमच्याकडे काम करणाऱ्या संगीताच्या घशाला कोरड पडायची. पण तिच्या थापा संपायच्या नाहीत. कामावर आली की घर लख्ख करून जायची. पण आली नाही तर दुसऱ्या दिवशी करमणुकीचा तास ठरलेला.

तत्त्व म्हणून स्वीकारलेली गोष्ट अनेकदा आपल्याला भासमान सत्यात ठेवते. तिथे आपण अधांतरी असतो. पाय जमिनीवर हवे असतील, तर आपल्याला सो कॉल्ड तत्त्वांमधली सत्यासत्यता आपणच शांतपणे पडताळून पाहिली पाहिजे.

नको नको रे पावसा, असा धिंगाणा अवेळी, घर माझे चंद्रमौळी आणि दारात सायली. ‘पावसाळा’ नावाचा काव्यमय ऋतू आता मागे पडत चाललाय. आता ‘सीझन’ बदलतो आणि ‘मॉन्सून’ येतो.

बहुतेक जुनी वितुष्टं आठवून सूड उगवण्यासाठी आपले पूर्वज डासांचा जन्म घेत असणार. त्याचा सामना करण्यासाठी ‘मॉस्किटो रिपेलंट’ हय़ा नावाखाली बाजारात जे जे काही उपलब्ध आहे...

आपल्याला नवी गोष्ट कायमच आवडत असते. त्यात ताजेपणा असतो. पण जुन्यामधे एक अवीट गोडी असते.

भाऊंच्या-वामनरावांच्या धोतराचा एकदा खोंबारा निघाला होता. तेव्हा त्यांनी श्रुतीताईंकडे धोतराचंच एक सूत मागितलं. आणि जराही कळू नये अशी सुबक शिवण घालून फाटका कोपरा दुरुस्त केला.

इंग्लिशमधे ‘फ्रेंड’च्या किती पायऱ्या आहेत नाही? अॅक्वेन्टन्स, कलीग, फास्ट फ्रेंड, बेस्ट फ्रेंड, डिस्टंट फ्रेंड.. गंमत वाटते. मला नाही असं मोजता येत. कारण, फ्रेंड इज अ फ्रेंड.

परीक्षेत असायचं ना. खालीलपैकी कुठल्याही पाच प्रश्नांची उत्तरे लिहा. पुढीलपैकी कुठल्याही एका विषयावर निबंध लिहा. पर्याय निवडण्याचं बाळकडू आपल्याला शालेय जीवनातच पाजलं जातं म्हणायचं..

१५ ऑगस्ट जर राष्ट्रीय सण आहे तर बाकीचे दिवस काय राष्ट्रीय दुखवटय़ाचे आहेत का? सभ्य नागरिकांना राजरोस लुबाडणारा हा देश आहे की चोरांचा मेळावा?

नरेंद्र दाभोलकरांच्या परिवारासमोर मान खाली घालून सॉरी म्हणण्यापलीकडे काही सुचत नाहीए. आम्हाला बसलेला धक्का तितकाच तीव्र आहे. ह्य़ा निलाजऱ्या हत्येचं ‘सुतक’ आपल्याला आजन्म भोगावं लागणार आहे.

नाटक-सिनेमाला एकटय़ाने जाणं हे चूक की बरोबर. ह्य़ाच्या पलीकडे आलोय आता आपण. तरीही ते टाळलं मात्र जातं. त्याला सामोरं जायचं ठरवलंय मी.

गेले कित्येक आठवडे व्हिवामधून ‘सो कुल’ म्हणत प्रसिद्ध अभिनेत्री सोनाली कुलकर्णी आपल्या भेटीला येत होत्या. सिनेमा- नाटकाच्या झगमगाटी क्षेत्रात वावरणाऱ्या व्यक्तीनं काही कलात्म आणि तरीही आपलं

‘मग यंदा नवीन काय?’ हा प्रश्न सर्व फॅशनप्रेमींच्या चच्रेत असतो. जगभरात होणारया फॅशन शोमधून येणाऱ्या सीझनमध्ये काय ट्रेण्ड असेल याचा अंदाज येतो.

एकीकडे मुलींच्या फॅशनमध्ये पॉवर ड्रेसिंगसारखे एलिमेंट्स अ‍ॅड होत असताना दुसरीकडे मुलांच्या फॅशनमध्ये मात्र पाना-फुलांची डिझाइन्स आणि थोडे फेमिनाइन कलर अ‍ॅड व्हायला लागले

क्लिक सदरासाठी थोडे वेगळे, थोडे कलात्मक आणि दिलेल्या थीमनुसार फोटो पाठवणं आवश्यक आहे.

जागतिक बँक परिवाराची एकाधिकारशाही मोडण्यासाठी ‘ब्रिक्स’ बँकेसारखे पर्याय उभे करणे गरजेचे आहे.

‘मी वॉल स्ट्रीटसाठी धोकादायक माणूस आहे ’

२००० मध्ये संयुक्त राष्ट्रसंघाने १५ वर्षांसाठी आठ ‘मिलेनियम डेव्हलपमेंट गोल्स (एमडीजीज)’ जाहीर केली होती.

हवामानबदलासारख्या गुंतागुंतीच्या प्रश्नावरदेखील वित्तीय प्रपत्रे बनवली गेली